هر جا که رفتم ردپایی از تو بود

+مسجد، پایگاه، هیأت، بلاگ های دات حلال

+پارک، پارتی، خونه خالی، بلاگ های دات حرام

تفاوت

آدم ها متفاوت اند ، آدم های ایرانی متفاوت تر! تفاوت ها آدم ها رو می سازه و آدم ها جهان پیرامون ما رو! ما برای اینکه بتونیم تعامل درستی با پیرامونمون داشته باشیم باید تفاوت ها رو بشناسیم ! تفاوت ها برچسب هایی هستند که خاص رو از عام و أخص رو از خاص جدا می کنه. هر آدمی برچسب خودش رو داره مثل بار کد که برای شناسایی کالاها ازش استفاده می کنن.

کالاهای متفاوتی پیرامون ما هستن که با هر کدومشون باید رفتار متناسب با خودش رو داشته باشیم بعضی ها رو نباید با آب گرم بشوری بعضی ها رو نباید با آب سرد بشوری ! بعضی ها رو باید گذاشت تو یخچال بعضی ها رو باید گذاشت تو کابینت ! بعضی ها رو باید فریز کنی و بعضی ها رو نمک سود! بعضی ها رو هم باید به حال خودشون بذاری!

هر کدوم از این بعضی ها برای ادامه ی حیاتشون نیاز دارن تا متناسب با تفاوت هاشون از طرف اطرافشون مورد قضاوت قرار بگیرن و اگر به هر دلیلی این قضاوت نادرست باش نتیجه ای جز مرگ رو در بر نداره.

آدم ها متفاوت اند و متناسب با تفاوت هاشون باید مورد قضاوت قرار بگیرن ، تفاوت های آدم ها حقوق و تکالیف آدم ها رو مشخص می کنه ، حقوق شامل وظایفی میشه که دیگران در قبال ما دارن و تکالیف شامل انتظاراتی میشه که آدم های اطراف ما از ما دارن. اکثر اختلافات آدم ها ناشی از انتظارات نادرستی هستش که آدم ها از همدیگه دارن و انتظارات نادرست به خاطر عدم شناخت صحیح از تفاوت های آدم هاست! شناخت تفاوت ها و توجه بهش مهمِ!

ما هیچ وقت از یه بچه ی دو ساله انتظار نداریم که وقتی تلفن داره زنگ می خوره پاشه و تلفن رو جواب بده! اما اگه همون بچه ی دو ساله 16 سالش بشه همه چیز متفاوت میشه! در دنیای مجازی حقیقی ( رابطه ی گوشتی ) تفاوت ها به طور مستقیم و به وسیله ی چشم سر دیده میشن و چون عینیت دارن درصد به خطا افتادن آدم ها در مسیر انتظارات غیر صحیح به طور چشمگیری نسبت به دنیای مجازی مجازی ( رابطه ی گشتی ) در سطح پایین تری قرار داره.

در دنیای مجازی مجازی رابطه ها به صورت فرضی و ذهنی شکل می گیره و به همین دلیل محتسب 27 ساله از کاروان 17 ساله انتظاراتی داره که 10 سال بزرگتر از کاروان! انتظاراتی که از 17 ساله های اطراف خودش به هیچ وجه نداره! چه بسا برای 17 ساله های اطراف خودش قد یک ارزن هم اهمیت قائل نیست و اونها رو کوچکتر از اون می دونه که اصلن بخواد باهاشون هم کلام بشه! چون بین محتسب و اطرافش یک رابطه ی عینیت یافته ی ملموس تعریف شده که انتظارات رو به صورت حقیقی شکل میده.

بخش زیادی از اختلافات مجازی ناشی از همین تصورات ذهنیِ که با حقایق عینی تفاوت زیادی داره ، و به طور حتم علتی برای بسته شدن بلاگ هایی که انتظارات ذهنی اشون تبدیل به انتظارات عینی شده. آدم های متفاوت وقتی دست به کیبورد میشن تنها چیزی که بهش توجه نمی کنن تفاوت هاست چون تصوری از تفاوت ندارن! و در بهترین حالت یک تصور ذهنیِ که نمیشه ازش انتظار داشت تا توقع شناخت تفاوت ها رو برآورده کنه!

+بین دو نماز

به دیوار تکیه میدی

زانوهات رو بغل می کنی

هندزفری و مداحی دلچسبِ

ندیده عاشقت شدم نمی دونم چی میشه

هر چی میگم حسین حسین دلم که سیر نمیشه

+کامنت نوشت :

• ای کاش گاهی گاهی نمی آمد
• و تو برچسب منی برای شهید شدن
  ای عشق بدون نقطه عسق!

بی تو

بهم تسلیت بگید اما نپرسید چرا ! قدر کنار هم بودن رو بدونید ولی نپرسید چرا ! همیشه منتظر باشید که مرگ بیاد سراغتون و نپرسید چرا ! 

همیشه روال زندگی اونطوری که شما برنامه ریزی کردید پیش نمیره ! میشه که ساکت رو بسته باشی و منتظر صبح برای رفتن اما پای رفتنت با یه خبر ناجور غمگین بشین رو زمین و قدرت پا شدن نداشته باش

میشه که فکر کنی مخاطبت یه عمر پیشت می مونه غافل از اینکه مخاطبت نافرم در حال سوختن تو تب خطابه هات 

زجر کش میشی وقتی به بچه ای فکر می کنی که نمی دونی برای بزرگ شدنش ...

وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا

اول شوال
از لب های ماه خورشید طلوع می کند

برنج خورها

موقع زکات فطره دادن که میشه
نون خور میشن!

+اسپند

جهان پیرامون

خنده دار می شوی

وقتی بعد از طوفانُ سیلُ زلزله ، کمک های مردمی سرازیر شهرهایت می شود

اما

خودت خودت را می کشد کمک که هیچ ، صدایی هم در نمی آید!

+قبرستون

عادی

قدم زنون داری میری که یهو یه بچه گربه ی سیاه با تن خاکیُ چشم بسته از اونایی که معلومِ چند روزی بیشتر از تولدش نمی گذره تمام فضای چشمت رو پر می کنه، با دیدن این صحنه دلت ریش میشه و حس هم دوستی ات گل می کنه و کلی احساس غمناک رو دلت می شینه ، چن قدم پایین تر نرفته ...

یادت میاد دیشب نسبت به تصاویر ساعت 9! تلویزیون هیچ حس خاصی نداشتی! اگرم داشتی به شدت دلسوزیت برای این گربه سیاه نبود! چقدر بدِ دیدن بعضی چیزا واسه آدم عادی بشه! دیدن هایی مثل صحنه ی کشته شدن انسان، صحنه هایی که خیلی وقت هر شبِ خدا ساعت نهِ زندگیت رو پر کرده. عادی شدن خیلی بدِ خیلی!

واقعن یه هم چین حالی داشتما! حکایت دور و بر ما از غرب گرفته تا شرق شده آدم کشتن اونم مثل باقلوا! حق بدید حس دل ریش شدن آدم نسبت به این تصاویر تا حدود زیادی کاهش پیدا کنه به قولی آستانه ی تحمل مون رفته بالا!

+قصاب ها

راحت تر آدم می کشند!