شبهای قدر

یک لقمه آهی

وصله ی ناجور

آغوش تو بازُ من از تو دور بودم

تو بودیُ من با غریبه جور بودم

تنها به فکرِ لحظه ای بودم که باشم

حالا که دقت می کنم مغرور بودم

تو باعث ایجاد من بودی ولی من

بودم کنار دستت اما کور بودم

انگار می خواهی تو هم این را بگویی

عمری برایت وصله ای ناجور بودم

                                                         زمستان 91