بعضی اوقات

بعضی اوقات فقط دوس داری راه بری ، راه بری تا سردردت یادت بره! همون که یه دلیلش شب بیدار موندنِ، یه دلیلش روز خواب نبودن. بعضی اوقات فکرشم نمی کنی قسمتت بشه کمیل بخونی اونم تو مسجدی که فقط بچگی هات رو توش گذروندی اما بزرگ ترها نذاشتن توش بزرگ بشی.

گریه کردن واسه بچگی ها هم عالمی داره! پیاده قدم زدن تنهاتر از شبِ گریه دار بیشتر کدئین می طلبد.