شبهای قدر

یک لقمه آهی

وصله ی ناجور

آغوش تو بازُ من از تو دور بودم

تو بودیُ من با غریبه جور بودم

تنها به فکرِ لحظه ای بودم که باشم

حالا که دقت می کنم مغرور بودم

تو باعث ایجاد من بودی ولی من

بودم کنار دستت اما کور بودم

انگار می خواهی تو هم این را بگویی

عمری برایت وصله ای ناجور بودم

                                                         زمستان 91

یعنی منم منتظر ظهورم؟

نمیشه که بگم شبیه فردام

وقتی که قایم شده پشت یلدام

میون شعر ای همیشه آرام

بهتر از این نمیشه وضعِ حالام

تا دنبال واژه ی احساسیم

تو کف موجای قشنگ دریام

برنامه هام فیس بوکم لب تابم

خمار پُستای قشنگ تارام

تو این شلوغ پلوغی های دنیا

حس می کنم خودم یه نوعی کالام

این رزومه به سبک روزمرگی

نشون میده خیلی به فکر آقام

یعنی منم منتظر ظهورم

با این همه درگیری توی کارام

                                      15 شعبان1434

..........................................................................................................................................

امروز صبح متوجه شدم چهاردهمین مطلب وبلاگم به نام امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف ) خورده .

 

به خاطر رضا

نه چالشی به سبک انتقامم

نه مرهمی برای التیامم

شبیه زندگی به عشق فردام

میشه دوباره روزگار به کامم

قول و قرارمونُ یادت نره

پُر میشه از باده دوباره جامم

برا همیشه ام همیشگی ها

زودِ برم یه راه ناتمامم

میون جشنای دل آدما

خورده تموم خنده ها به نامم

                                                          1392/3/26

خوبه می دونم

زدن حرفای عاشقانه خوبه می دونم

خوندن حسای این ترانه خوبه می دونم

دس زدن میون جشنای دلت

یا همین جوری و بی بهانه خوبه می دونم

روز و شب به هیچ و پوچ خندیدن

پ ن پ گفتن کودکانه خوبه می دونم

واسه ناشیا  ، سه نقطه ها همیشه

صحبت از نکته  عارفانه خوبه می دونم

چی بگم هرچی بگم کم گفتم

بعد مستی آره تازیانه خوبه می دونم

گنج قارون

گنج قارونی میخوای مال خودت باشی همین

چی بگم جون طلاهات یه کمی ما رو ببین

تو بدون من میشی پخش و پلا راست میگم

هی نگو کوزه شکسته برو یک گوشه بشین

هر چی که بهت میگن حرف خودت رو میزنی

تو با این اخلاق ناجور می خوری یه روز زمین

به چی دل بستی بیا فقط تو هم، یه خُرده ای

منو همراهی کن و با دل من بشو عجین